fbpx

Ο τοκετός της Στέλλας 43βδομάδες +3μέρες

Έχοντας γεννήσει την κόρη μου με καισαρική μετά από αποτυχημένη πρόκληση στις 40+6 εβδομάδες και μετά από πολλές παρεμβάσεις ήμουν αποφασισμένη ότι το επόμενο παιδάκι μου θα γεννιέται στο σπίτι. Με μια υγιέστατη εγκυμοσύνη, άσκηση και καλή ψυχολογία όλα έδειχναν ότι μπορούσα. Φτάνοντας 40 εβδομάδες δεν περίμενα σημάδια έναρξης αλλά όταν έφτασα 42 άρχισα να αγχώνομαι. Έκανα όλους τους απαραίτητους ελέγχους και το μωρό μου δεν πιεζόταν καθόλου. Απλά δεν ήταν η ώρα να βγει ακόμα. 43 εβδομάδες ακριβώς είχα τα πρώτα σημάδια έναρξης. Συστηματικές συσπάσεις, έφυγε το πώμα και μετά από λίγες ώρες μερική ρήξη του σάκου. Καταχαρούμενη εγώ πήρα τις μαίες μου τηλέφωνο που σε λίγες ώρες ήταν εδώ. Μέχρι το πρωί οι συσπάσεις είχαν φτάσει δίλεπτες. Πίστευα ότι πρόκειται να γεννήσω σύντομα και έτσι ζήτησα από την μαία να δει πόση διαστολή έχω. Ο τράχηλος άφαντος κ έπιανε μόνο κεφάλι, οπότε παραξενεύτηκε.” Ή έχεις τελεια ή οπίσθιο τράχηλο ακόμα ” Περιμέναμε να δούμε αν θα θελήσω να εξωθήσω. Τελικά όμως τίποτα. Μέχρι τις 6 το απόγευμα η συσπάσεις είχαν σταματήσει λες και δεν γεννούσα. Απογοητεύτηκα πάρα πολύ. Τα κορίτσια έφυγαν κ θα περιμέναμε να δούμε αν θα ξεκινήσει πάλι. Το βράδυ πήρα τηλέφωνο τον γιατρό μου απογοητευμένη να του πω ότι αν δεν έχει ξεκινήσει πάλι ο τοκετός μου μέχρι το πρωί ότι θα πάμε νοσοκομείο. Ευτυχώς με ηρέμησε κ αυτός λέγοντας μου ότι αν χαλαρώσω θα ξεκινήσει πάλι και θα πάνε όλα καλά. Όντως έπεσα για ύπνο κ το ίδιο βράδυ ξεκίνησαν συσπάσεις. Συνέχισε έτσι όλη την επόμενη μέρα κ το βράδυ με βρήκε εξουθενωμένη.

Το πρωί ήρθε η μαία μου και μου είπε αποφασισμένη : σήμερα γεννάμε.. Κάναμε δουλειές, μαγειρέψαμε, πήγαμε για περπάτημα και κάπου εκεί είχα τρίλεπτες συσπάσεις. Γυρίζοντας σπίτι κάνανε ασκήσεις για να έρθει μπροστά ο τράχηλος κ κάπου εκεί όντως κατάφερε να δει τι γίνεται. Μετά από τρεις μέρες είχα 7 εκ διαστολή . Από εκεί κ πέρα όλα έγιναν πολύ γρήγορα. Ήμουν σε ενεργό τοκετό και δεν μπορούσα να βολευτώ πουθενά. Έψαχνα ποιο μέρος θα με ανακουφίσει. Ξάπλωσα για λίγο στο κρεβάτι όπου κ εννοούσα δυο δυνατές συσπάσεις κ το μωρό να κατεβαίνει στην λεκάνη μου. Κάπου εκεί σηκώθηκα κ πήγα στην τουαλέτα όπου κάπως βολευόμουν και άρχισα να εξωθώ, η άλλη μαία μου ήταν απέξω και με ενθάρρυνε. Μετά από αρκετή πίεση βγήκε το κεφαλάκι. Σηκώθηκα όρθια να γλιστρήσει και το σώμα αλλά δεν έβγαινε. Τότε ήρθε η μαία και είδε ότι ο μπέμπης είχε βγει με το χέρι στο κούτελο. Έβγαλε απαλά το χεράκι του και τότε έκανε την εμφάνιση του. Τον πήρα αμέσως αγκαλιά και πήγαμε στο κρεβάτι να θηλάσει. Περιμέναμε υπομονετικά να βγει ο πλακούντας και να πάρει όλο του το αίμα, όπου έγινε και ο μπαμπάς έκοψε τον λώρο.

Ήταν μια φανταστική εμπειρία που δεν πιστεύω ότι θα κατάφερνα χωρίς την υποστήριξη των μαιών και του γιατρού μου.