Τα περισσότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε σήμερα οι ενήλικες στη σχέση με τον εαυτό μας καθώς και με τους άλλους ανθρώπους, προέρχονται κυρίως από άσχημες εμπειρίες που, πρωτίστως, έχουμε βιώσει ως παιδιά από τους γονείς μας και το άμεσο οικογενειακό μας περιβάλλον. Ο Βίλχεμ Ράιχ, ήταν ο πρώτος που αναφέρθηκε στην έννοια της θωράκισης ορίζοντάς την ως το σύνολο των προστατευτικών/αμυντικών μηχανισμών σε σωματικό, συναισθηματικό, νοητικό και ενεργειακό επίπεδο, που αναπτύσσει το άτομο ως αποτέλεσμα των τραυματικών του εμπειριών. Παρατήρησε μάλιστα, ότι οι μηχανισμοί αυτοί συνδέονται με την συρρίκνωση ή ακόμα και την διακοπή της ροής της ζωτικής ενέργειας στο σώμα μας.* Έτσι, όλοι αυτοί οι μηχανισμοί, που δημιουργήθηκαν με την πρόθεση να μας προστατεύσουν από τον πόνο που βιώσαμε κατά το παρελθόν, αφενός εκφράζονται στην καθημερινότητά μας μέσα από τις περιοριστικές μας πεποιθήσεις και τα σχήματα συμπεριφοράς μας (νοητικά, σωματικά, συναισθηματικά) και αφετέρου τις περισσότερες φορές μας διαχωρίζουν από την ολότητα του εαυτού μας και μας εμποδίζουν να αισθανόμαστε και να συνδεόμαστε σε ένα βαθύτερο επίπεδο, τόσο με τον εαυτό μας, όσο και με τους άλλους.
Από την επιθυμία της αυτή να υποστηρίξει τα άτομα στο να ζουν με περισσότερη αρμονία, αγάπη και πληρότητα, η Δρ. Εύα Ράϊχ, κόρη του Βίλχεμ Ράιχ, δημιούργησε το θεραπευτικό σύστημα της «Ήπιας Βιοενεργειακής». Στόχος της όπως και η ίδια είχε πει : « την συνειδητοποίηση και την απελευθέρωσή τους από αυτούς τους αμυντικούς μηχανισμούς, καθώς και την θεραπεία των τραυματικών τους εμπειριών.»
Η Εύα Ραϊχ παρατηρούσε τον ήπιο τρόπο, με τον οποίο δούλευε ο πατέρας της, Βιλχεμ Ραϊχ, με τα μωρά και τα παιδιά. Αυτό την βοήθησε να ανακαλύψει, ότι το απαλό χάδι στο δέρμα οδηγούσε σε διαστολή της ενέργειας, ενώ η βαθιά πίεση οδηγούσε σε συστολή της ενέργειας, και στην συνέχεια να αναπτύξει, μέσα και από τις προσωπικές της εμπειρίες ως γιατρός με μωρά και παιδιά, το μασάζ «Άγγιγμα της πεταλούδας», που είναι και ένα από τα θεραπευτικά εργαλεία της μεθόδου της.
Μέσα από την χρήση αυτού του απλού μασάζ, του οποίου η αίσθησή του στο σώμα μοιάζει με το απαλό άγγιγμα μιας πεταλούδας, τα μωρά ξεπερνούσαν το σοκ της γέννησης και των θεραπειών που ακολουθούσαν την μεταγεννητική περίοδο. Βοηθούσε επίσης τους γονείς στο να καλλιεργήσουν το δεσμό με τα παιδιά τους ή ακόμα και στο να τον ξανακτίσουν, στην περίπτωση που για διάφορους λόγους, αυτός είχε κλονισθεί. Σιγά – σιγά, η τεχνική αυτή εξελίχθηκε σε ένα ιδιαιτέρως σημαντικό εργαλείο για το «λιώσιμο» της θωράκισης, τη διεύρυνση της ροής ενέργειας στο σώμα και την θεραπεία προελκτικών και εξελικτικών τραυμάτων, τόσο σε μωρά και παιδιά, όσο και σε ενήλικες. Καθώς η Εύα, εφάρμοζε αυτό το απαλό χάδι στους ενήλικες, γινόταν συχνά μάρτυρας διάφορων συναισθηματικών τους αντιδράσεων που σχετίζονταν με την ανάμνηση παλιών επίπονων εμπειριών τους, που τώρα όμως, μέσα από την δική της παρουσία και καθοδήγηση, μπορούσαν πια να εκφρασθούν, και να θεραπευθούν με έναν απόλυτα ασφαλή και υποστηρικτικό τρόπο.
Διδάσκοντάς σε όλο τον κόσμο αυτόν αβίαστο, ήπιο, μη επεμβατικό και μη λεκτικό τρόπο επαφής, βοήθησε πολλούς ανθρώπους σε όλα τα στάδια και τις φάσεις της ζωής τους, από την εγκυμοσύνη και το τοκετό, μέχρι τον θάνατο, στην επιλογή τους για αλλαγή, θεραπεία και προσωπική ενδυνάμωση.
Εξαιρετικά απλό στην εκμάθησή του και ταυτόχρονα πολύπλευρα σημαντικό σε σχέση με τις πολλαπλές χρήσεις του, το θεραπευτικό αυτό μασάζ, είναι ένα δώρο αγάπης και φροντίδας που μπορούμε να προσφέρουμε καθημερινά στον εαυτό μας και στους αγαπημένους μας, καθώς μαλακώνει τις αντιστάσεις μας, θρέφει το πληγωμένο εσωτερικό μας παιδί και διευρύνει την ικανότητά μας να νοιώθουμε, να συναισθανόμαστε, να συνδεόμαστε και να αγαπάμε.
*έχει πολύ ενδιαφέρον να δούμε τις διαφορετικές ονομασίες που έχει η ζωτική ενέργεια. Έτσι λοιπόν, σύμφωνα με:
- Τον Βιλχεμ Ραϊχ λέγεται Οργόνη
- Την Παλαιά Διαθήκη λέγεται Ρούα
- Την Καινή Διαθήκη λέγεται Πνεύμα, Δύναμις
- Στην Ινδία λέγεται Πράνα
- Στην Κίνα λέγεται Τσι
- Στην Ιαπωνία λέγεται Κι
- Στην Καμπάλα λέγεται Αστρικό Φως