- 14 Μαΐου 2020
- Posted by: devgreatway
- Category: Ιστορίες τοκετών
Έφτασε και η σειρά μου να σας περιγράψω την εμπειρία μου!
Δευτέρα είχα πάει για καρδιοτοκογράφημα και είδαμε ότι είχα αρκετές συσπάσεις. Άλλες συντόνιζαν και άλλες όχι, έτσι ο γιατρός μου είπε την Πέμπτη να πάω ξανά για καρδιοτοκογράφημα. Την Πέμπτη στις 12:30 με έβαλαν στο μηχάνημα και παρόλο που δεν κατέγραψε ούτε μια σύσπαση, ο γιατρός μου είπε ότι θέλει να με εξετάσει κολπικά. Με εξέτασε και αυτός και η μαία, και μου ανακοίνωσαν ότι έχω διαστολή 4. Αποφάσισαν να μου κάνουν εισαγωγή, να με ξυρίσουν και να μου κάνουν το κλύσμα για να πάω για περπάτημα.
Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι έχω διαστολή και ότι δε θα γυρνούσα στο σπίτι – πίσω στην κόρη μου (το ότι την αποχωρίστηκα τόσο γρήγορα με είχε καταβάλει και άρχισα να κλαίω). Βγήκαμε με τον άντρα μου για περπάτημα και ανέλαβε να με καθησυχάσει την ώρα που προσπαθούσαμε να συντονιστούμε με παππούδες και γιαγιάδες για την πορεία των πραγμάτων.
Μίλησα με τη μαία μας, Φωτεινή Πλάγου, και ηρέμησα αφού κάναμε μια επανάληψη σε όλα εκείνα που θα μπορούσα να κάνω. Περπάτησα για μια ώρα και κάθε τόσο έκανα βαθιά καθίσματα. Στις 4 το μεσημέρι με ξαναείδε ο γιατρός. Χωρίς να έχει αλλάξει κάτι, με έστειλε πάλι για περπάτημα.
Ο άντρας μου είχε φύγει για να φέρει τα πράγματα μας και είχε αρχίσει να βρέχει. Τότε ήταν που ανακάλυψα τις σκάλες του νοσοκομείου. Ανέβηκα και κατέβηκα τα σκαλιά 4 φορές, όποτε έφτανα στο τέλος έκανα βαθιά καθίσματα και καθόμουν στα τέσσερα πάνω στη σκάλα αντί για τη μπάλα που δεν είχα μαζί μου. Στις 5 το απόγευμα κατάλαβα ότι είχαν αρχίσει κάποιες πιο συντονισμένες συσπάσεις, χωρίς να πονάω και πήγα να με δει ξανά ο γιατρός. Η διαστολή είχε φτάσει 5 και μου έβαλαν τη ρόμπα μου. Τότε ήταν που μου είπαν ότι θα μου βάλουν μια δόση τεχνητούς πόνους. Το μωρό όμως αντέδρασε και έπεσαν οι σφυγμοί του (στην ουσία εξέφρασε και τη δική μου δυσαρέσκεια!). Μου έβαλαν οξυγόνο και μου έβγαλαν τους πόνους ώσπου επανήλθαμε στα φυσιολογικά. Είπα στο γιατρό ότι ήθελα να σηκωθώ να περπατήσω, όμως με ήθελε συνδεδεμένη στο μηχάνημα για να παρακολουθεί τους παλμούς του μωρού. Έτσι έκατσα στα τέσσερα πάνω στο κρεβάτι (αντί για τη μπάλα αγκάλιασα το μαξιλάρι).
Μου είπε γενικά να κάνω ότι με βολεύει αρκεί να μη βγω από το μηχάνημα. Τότε ήταν που άρχισα να πονάω για πρώτη φορά ελαφρά, σαν να έχω περίοδο. Άρχισα να συγκεντρώνονται στην αναπνοή μου και μετά από λίγο έσπασαν τα νερά. Η διαστολή είχε φτάσει σχεδόν 7 και βολεύτηκα στην αριστερή πλευρά όπου είδα ότι οι συσπάσεις γίνονταν όλο και πιο δυνατές. Κάποια στιγμή άρχισα να νιώθω πολύ μεγάλη πίεση χαμηλά, η διαστολή ήταν 8 και τότε μου έβαλαν ξανά τους τεχνητούς πόνους. Σχεδόν αμέσως άρχισα τις εξωθήσεις.
Και εκεί ήταν που τα έχασα. Προσπάθησα να κάνω τις εξωθήσεις που είχαμε μάθει στο BABY LOL, όμως όλη η αυτοσυγκέντρωση και η δύναμη που είχα καταφέρει να έχω όλη αυτή την ώρα εξαφανίστηκαν, ενώ η μαία και οι υπόλοιποι που ήταν μέσα στο δωμάτιο μου έλεγαν να σπρώξω σαν να θέλω να ενεργηθώ. Μπερδεύτηκα και έχασα τις αναπνοές, έτσι η πρώτη εξώθηση πήγε σχεδόν χαμένη. Οι επόμενες δύο ήταν ένα μπέρδεμα επίσης. Φοβήθηκα ότι αυτό θα κρατήσει για πάντα και άρχισα να φωνάζω πολύ στην τρίτη εξώθηση μέχρι που είδα το γιατρό να κρατάει το μωρό μου και να μου λέει “εντάξει, μη φωνάζεις, γέννησες”.
Η ώρα ήταν 19:25.
Αναφέρθηκα σε πολλές λεπτομέρειες για το τι έκανα και το πότε, επειδή όλα αυτά ήταν γνώσεις από τα μαθήματα που παίρνουμε στο BABY LOL. Μόνο οι εξωθήσεις δεν μου βγήκαν όπως ήθελα αλλά δεν πειράζει..
Ευχαριστούμε την Έλενα για την εμπιστοσύνη και την κατάθεση ψυχής
Επικοινώνησε με το Πρότυπο Κέντρο Προετοιμασίας Μητρότητας BABY LOL στο τηλ 6942491530 ή info@babylol.gr για να έρθεις στις ομάδες μας