Ιστορία τοκετού Βασιλικής – ο μικρός Γιαννάκης

Κορίτσια καλησπέρα σας!

θα σας πω πως έζησα τη γέννα αλλά να ξέρετε ότι είναι πάρα πολλά.. και ελπίζω να μη σας κουράσω! Στις 30/7/2020 μου είχε πει ο γιατρός να ‘ρθω με τη βαλίτσα μου κ ότι είμαστε έτοιμοι να γεννήσουμε μιας κ ήμουν 40+1 μέρα , γιατί ο τράχηλος μου ήταν καλός που τον είχε μετρήσει την προηγούμενη, οπότε μου είπε 9 το πρωί να πάω να με δει! Εγώ μη έχοντας συσπάσεις κ το κεφάλι του μωρού δεν είχε εμπεδωθεί ( δεν είχε σφηνώσει) ήμουν και ξενερωμένη που με φέρνει κάθε μέρα μέσα!

Ενώ κάθε πρωί ξυπνούσα από τις 7, την Πέμπτη σηκώθηκα με το ζόρι στις 9 ! Έφτιαξα το χυμό μου κ έφαγα πρωινό με τους γονείς μου . Έκανα μπάνιο κ χόρεψα με την κοιλίτσα μου σε περίπτωση που θα γεννούσα κ δε θα ξανά είχα την ευκαιρία!!! Πήγα από το μαγαζί του Νίκου κ μετά νοσοκομείο, που η ώρα είχε πάει 13.00 !!! Με έβαλαν στο καρδιοτοκογράφημα κ όπως ήταν αναμενόμενο δεν είχα τίποτα! Ο Γιατρός μου μέτρησε τον τράχηλο κ μάλλον μου είχε πέσει η βλέννα κ είχα πολύ αίμα & μου λέει φύγε περπατά κ έλα σε 3 ώρες! Εγώ έφυγα κ πήγα μέσα στη ντάλα του ήλιου για περπάτημα στα τρένα πάνω-κάτω με το μπαμπά μου για 40 λεπτά. Μετά πήγαμε από το σπίτι να φορτώσουμε τα πράγματα κ πήγαμε νοσοκομείο με το Νίκο. Η αλήθεια είναι ότι είχα αρκετές συσπάσεις όσο περπατούσα. Πήγα στο νοσοκομείο στις 6.30 κ με έβαλαν στο μηχάνημα κ δεν είχα τίποτα κ μου λένε φύγε περπατά φάε κάτι κ έλα , θα γεννήσουμε. Του λέω: « γιατρέ,πώς? Δεν έχω τίποτα! Θα μου βάλετε τεχνητούς πόνους ? Κ μου λέει όχι!» Έφυγα πήγα βόλτα παραλία, έφαγα κ 9.30 πήγαμε πάλι στο νοσοκομείο! Με βάζει πάλι στο μηχάνημα κ εκείνη την ώρα είχα σύσπαση. Με συνδέουν κ δεν έπιαναν τον παλμό του μωρού. Φωνάζουν το γιατρό, με ξεσυνδέουν κ με πάνε στον υπέρηχο! Ο γιατρός λέει να ετοιμάσουν το χειρουργείο κ να φωνάξουν την αναισθησιολόγο, ενώ σε μένα μου έλεγαν να παίρνω πολύ βαθιές ανάσες για να οξυγονωθεί το μωρό. Μετά από λίγο ακούμε το μωρό και ησυχάζουν τα πράγματα. Με με βάζουν στην αίθουσα τοκετών κ με ετοιμάζουν με πεταλούδες , αίματα , καρδιοτοκογράφους κ τεστ κορωνοιου ! Ώρα 22.00 αυτό! Διαστολή 2 εκατοστά! Είχα κάποιες 8αρες συσπάσεις, αλλά δεν τις καταλάβαινα κ δεν πόναγα. Η ώρα κυλούσε έτσι με 8αρες συσπάσεις όποτε να ναι ! Λίγο πριν τις 12 με είχε πονέσει και η μέση μου από την ξάπλα κ φυσικά νιώθω να κατουριέμαι.. Ρωτάω τη μαία αν μπορώ να πάω τουαλέτα κ έρχεται να με ξεσυνδέσει κ της λέω άσε με γιατί έχω σύσπαση να την γράψει! Αλλά εγώ κατουριόμουν πολύ κ με έπιασε και ένας βήχας μαζί με την σύσπαση κ κατουρήθηκα πάνω μου . Της το λέω κ με ξεσυνδέει κ πάω τουαλέτα κ εκεί κατούρησα δίχως αύριο.. γυρνάω κ λέω μάλλον μου έσπασαν τα νερά , δε με πιστεύουν κ ξαναβήχω κ τρέχανε ποτάμια πάλι ! Ώρα 24.00 ! Διαστολή 4! Με αφήνουν να περπατήσω κ πάω στο δωμάτιο που είναι οι δικοί μου τους λέω ότι θα γεννήσω το πρωί κ φεύγουν για να είναι ξεκούραστοι δίπλα μου το πρωί! Κατά τις 1 με πιάνει υποθερμία κ κρύωνα πολύ και δεν το έλεγχα . Στο μηχάνημα είχαν μόνο την καρδούλα του μωρού να ακούμε. Αλλά οι οι συσπάσεις μου δεν καταγράφονταν αλλά ήταν πολύ έντονες! Τους είπα πως ήθελα τουαλέτα κ πήγα κ έκανα κακά μου κ βγήκα έξω κ το λέω στο γιατρό κ λέει κάντε της κλύσμα με το που μου κάνουν έφυγα ρουκέτα για τουαλέτα. Είχα ωδίνες είχα κ τον ποπό μου ….είχα μια ντροπή αφήστε ! Με μετράνε διαστολή 8 κ με πάνε στην αίθουσα τοκετών κ ξεκινάω με τη μαία κ μου λέει όταν σου έρχεται ότι θες να κάνεις κακά να παίρνω μια βαθιά ανάσα κ να σπρώχνω βγάζοντας τον αέρα προς την κοιλιά . Στην αρχή φοβόμουν κ της το είπα ότι ντρέπομαι μήπως τα κάνω πάνω μου κ τους γεμίσω αλλά μου είπε να μη με αγχώνει αυτό κ αν δει κάτι τέτοιο θα μου πει. Κ κάπως έτσι έφτασα 10 διαστολή στις 2 το βράδυ κ 2.38 είχα τον κούκλο μου στην αγκαλιά μου. Σε όλη αυτή τη διάρκεια έκανα ανάσες μύτη – στόμα (χααααααα) , στον καρδιοτοκογράφο είχα πει να μου έχουν κλειστά τα φώτα, κ φυσικά μίλαγα πάρα πολύ με το μωράκι μου. Μου τον πήραν μόνο 5 λεπτά κ μου το έβαλαν στο στήθος αμέσως κ τον είχα 3 τέταρτα πάνω μου, όσο διήρκεσε το ράψιμο μου. Αυτό ήταν ένα πολύ επίπονο σημείο, γιατί την ώρα που βγήκε το κεφάλι ο γιατρός με έκοψε ( το ένιωσα το σπλιτσ ) ο μικρός Γιαννάκης με έσκισε άτσαλα κ έχω κάνει ράμματα μέχρι τον ποπό χωρίς να βγάλω αιμορροϊδες (ευτυχώς!!!) , κ με ράβανε ρίχνοντας μου σπρέι ξυλοκαίνης … Έτσι, ήρθαμε στο δωμάτιο περπατώντας σαν τραπεζάκι κ μη μπορώντας να κάτσω στον ποπό μου. Είχα μια πεταλούδα στο δεξί μου χέρι εκεί που μας παίρνουν αίμα κ ενώ τους είπα να την βάλουν αλλού να μπορώ να κάνω κινήσεις την άφησαν εκεί με αποτέλεσμα να έχω τις άπειρες μελανιές όταν μου την έβγαλαν. Έπρεπε να πιάσω το παιδί μου κ ας με πόναγε.

Ξέρω ήμουν πολύ αναλυτική, ίσως να μη χρειαζόταν, αλλά χρειαζόταν να την έχω εγώ γραμμένη για να τη θυμάμαι .

Κορίτσια σας ευχαριστώ για όλο αυτό το καιρό που ήμασταν μαζί κ εύχομαι να συνεχίσουμε να κάνουμε παρέα.

Φωτεινή σε ευχαριστώ πολύ, γιατί πραγματικά με έναν μαγικό τρόπο, ενώ δε τα πολύ πίστευα τα μαθήματα ότι έχουν αποτέλεσμα, τελικά φάνηκε ότι όχι μόνο είχαν… αλλά και στο επόμενο θα είμαστε μαζί και ακόμα πιο έτοιμες.